Basoaren kontzeptu orokorra

Definizioa RAEren arabera.

Baso: Zuhaitzez eta sasiz jantzitako lekua.

Basoaren kontzeptua ez da mendiarena bezain zabala, eta horren barruan dago sartuta.

Compendio de Selvicultura Aplicada en España (Serrada et al. 2008) bildumako basozaintzako terminoen glosarioan jasotako definizioaren arabera, zuhaitzez eta sasiz jantzitako lekutzat hartzen da basoa.

Baso: Landare-komunitatea, elementu normalean zuhaizkarak nagusitzen direnekoa. Horiek adaburuen geruza (errezel) gutxi-asko jarraitua osatzen dute, orokorrean 5 m-tik gorako altuerakoa. Espazio naturala, honako hauek osatutakoa: zuhaitzak, zuhaixkak, belarrak, bakterioak, onddoak, protozooak, artropodoak, bestelako ornogabeak (tamaina, klase eta deskribapen guztietakoak), ornodunak, oxigenoa, karbono dioxidoa, ura, mineralak eta materia organiko hila. Horiek, beren osotasunean, baso-ekosistema eratzen dute.

Baso naturalak: Baso-eremuak, jatorrizko ekosistemen ezaugarri eta elementuetako asko biltzen dituena, adibidez: konplexutasuna, egitura eta dibertsitatea.

Beraz, basoa, BASO SISTEMAKO klase bat den heinean, mendi motatzat hartzen da; zehazki, mendi zuhaiztuntzat edo basogintza-sistematzat. Basoaren kontzeptuaren barruan, motak hauek daude:

Baso primario: Zuhaitzez eta sasiz jantzitako lekua. Bertan, gizakiaren ekintza antzemanezina da, eta haren egitura eta osaera dagokion berezko bilakaerarenak dira.

Baso sekundario: Zuhaitzez eta sasiz jantzitako lekua. Bertan, jatorrizko egitura eta osaera aldatu dituen gizakiaren ekintza izan da.

Baso-sistema bat basotzat hartzeko beharrezkoa den gutxieneko zuhaitz-dentsitatea estalpeko % 5eko eremu-frakzioa duena da. Dentsitate hori txikiagoa da Europako gainerako herrialdeetan definizioa ezartzeko kontuan hartutakoa baino, Penintsularen ezaugarri bereziak direla eta (mediterraneotasunarekin, mendiaren ohiko erabilerekin eta baso-soiltze historikoarekin lotutakoak).

Basoen dentsitateak, gutxienekoa ezartzea ez ezik, beste sailkapen bat egitea ahalbidetzen du:

Baso trinkoak: estalpeko % 20tik gorako eremu-frakzioa dutenak.

Baso bakanak: estalpeko % 5etik % 20ra bitarteko eremu-frakzioa dutenak. Basogintzako eta artzaintzako ohiko erabilerarekin lotuta daude, eta, beste formazio batzuen artean, Espainiako larreak osatzen dituzte.